«Sembolik dil, imajinasyon ile hafızanın dilini açar.
İnsanın atasallığını hatırlatır. Biyolojik atalar değil, ancak kutsal olan atasallığı.
Aslında kökende kendi olduğu şey ve onda imajinasyonu uyandırır.
Görebilmek. Görmek çok önemlidir.
Çünkü görmüyorsak, anlamıyoruz.
Bu nedenle, bilgelik iç görüdür ve göz ile sembolize edilir.»
_Fernand Schwarz_